Bij een verwaarloosde voet denkt u al snel aan iemand die het wat minder goed heeft getroffen in zijn of haar leven. U denkt aan iemand die vrijwillig of onvrijwillig leeft zonder vaste woon- of verblijfplaats, slaapt onder bruggen en eet bij het Leger de Heils of in een centrum voor dak- en thuislozen.
Niets is minder waar! Ook mensen die in luxe leven, kunnen hun voeten verwaarlozen. Hoewel het vaak ouderen zijn, is het niet ondenkbaar dat ook jongere mensen hun voeten slecht of niet verzorgen.

Bij ouderen zijn het vaak de lichamelijke beperkingen die ervoor zorgen dat de nagels niet meer geknipt kunnen worden en het eelt niet meer verwijderd wordt.
Verwaarlozing van de voeten kan ook gepaard gaan met achteruitgang van de geestelijke vermogens. Mensen die alleenstaand zijn, zonder partner of kinderen die de zorg op zich nemen, komen terecht bij de thuiszorg. De thuiszorg is dan meestal degene die de pedicure inschakelt.
Risicovoeten van diabeten en reumapatiënten, voeten van ouderen en spastische voeten zijn medische aandoeningen. De verwaarloosde voet is geen risico voet.

Verwaarloosde voeten bij jongeren komen regelmatig voor. Er wordt liever geen geld uitgeven als er problemen ontstaan aan de voeten. Als er op jonge leeftijd al problemen ontstaan en deze worden niet adequaat verholpen, kunt u er op latere leeftijd veel last van krijgen. Denk maar aan afwijkende voetstanden door het vaak dragen van hoge hakken op jonge leeftijd of het verkeerd knippen van nagels, zodat deze steeds blijven ingroeien en ontstekingen veroorzaken.